Leczenie schorzeń żylnych

Występują one częściej u kobiet, ponieważ działanie hormonów żeńskich osłabia elastyczność żył, co ułatwia ich deformowanie i powstawanie schorzeń.

Żylaki można skutecznie leczyć na wszystkich etapach schorzenia, jednak najlepiej jest zapobiegać lub podjąć leczenie na możliwie wczesnym etapie. Duże znaczenie ma profilaktyka, więc jeśli chcemy długo cieszyć się pięknymi nogami, warto poświęcić im nieco uwagi.

Jakie objawy wskazują na rozwój schorzenia żylnego

Kiedy zauważamy na skórze pierwsze pajączki warto zwrócić na to zjawisko baczniejszą uwagę. Jeśli zauważymy że pajączki powiększają się lub wciąż powstają nowe, może to oznaczać pierwsze objawy niewydolności żylnej. Symptomami rozwoju schorzenia są także uczucie ciężkich nóg, wieczorne obrzęki, nocne kurcze lub ból łydek mimo braku zewnętrznych objawów choroby. Jeśli zauważamy u siebie tego rodzaju objawy warto pomyśleć o konsultacji lekarskiej, zdiagnozowaniu problemu i w razie potrzeby podjęciu odpowiedniego leczenia.

Diagnostyka schorzeń żylnych kończyn

Podstawowym badaniem diagnostycznym jest USG Doppler kolor, pozwalające ocenić przepływy krwi wewnątrz układu żylno-tętniczego kończyny, wykonywane metodą ultrasonografii z efektem Dopplera. W jego trakcie lekarz ocenia, czy u pacjentki występuje niewydolność krążenia żylnego, rozpoznaje ewentualne uszkodzenia naczyń, rozległość zmian oraz ich precyzyjne umiejscowienie. Dzięki niemu możemy dobrać odpowiednie i skuteczne leczenie o minimalnej urazowości. USG Doppler kolor jest także stosowane podczas zabiegów zamykania żylaków, pozwala ono precyzyjnie aplikować lek do głębiej położonych, niewidocznych naczyń żylnych. Obecnie badanie USG Doppler kolor uważane jest za standard poprzedzający leczenie schorzeń żylnych.

Metody leczenia schorzeń żylnych

Leczenie przewlekłej niewydolności żylnej jest obecnie wielokierunkowe. Stosujemy metody dobrane do rozległości schorzenia oraz stanu ogólnego pacjentki.

Jako metodę z wyboru leczenia żylaków siatkowatych oraz tzw. pajączków żylnych uznaje obecnie się skleroterapię, jest ona także jedną z alternatywnych metod leczenia żylaków dużych. Celem skleroterapii jest zapobieganie powikłaniom w przebiegu choroby żylakowej, usuwanie dolegliwości i poprawa estetyki kończyn dolnych.

Bardzo skuteczna jest miniflebektomia, polegająca na usuwaniu żylaków poprzez nacięcia w skórze. Jest to metoda bardziej urazowa, ale również skuteczna, stosowana gdy z różnych względów nie możemy wykonać zabiegu nieoperacyjnego. Jej wadą jest pozostawienie blizn, nie do uniknięcia w przypadku klasycznych metod zabiegowych. Mało inwazyjną metodą jest leczenie kriochirurgiczne, gdzie żylaki usuwa się sondą mrożącą. Bardzo cienkie naczynia żylne możemy także usuwać metodą koagulacji z użyciem diatermii. Stosuje się ją wyłącznie do usuwania bardzo cienkich włośniczek, także na twarzy lub innych eksponowanych miejscach. Naczynia zamyka się używając aparatu podającego impulsy elektryczne o odpowiednich parametrach. Stosuje się przy tym bardzo cienką sondę, którą wprowadza się do naczyniek przeznaczonych do zamknięcia. Ostatnio rozwijane są także metody laseroterapii, leczenie takie polega na zamknięciu naczyń od wewnątrz stosując sondę laserową. Każda z metod ma swoje zalety, wady oraz ograniczenia. Decyzję o wyborze właściwego sposobu leczenia podejmują lekarz wspólnie z pacjentką, po ocenie zaawansowania schorzenia, ogólnego stanu oraz jej preferencji.

Nieoperacyjne zamykanie żylaków - skleroterapia

Skleroterapia jest nieoperacyjną metodą usuwania żylaków kończyn przez ich zasklepienie. Zabieg polega na podaniu do wnętrza uszkodzonych naczyń środka farmakologicznego. Powoduje on stopniowe włóknienie ściany naczynia, zmniejszenie średnicy, a następnie jego zarośnięcie. Jeśli podajemy środek do zmienionego żylakowato naczynia widocznego przez skórę, objawia się to zaniknięciem widocznych dotychczas siatek żylnych. Efekt jest widoczny bardzo szybko, w przypadku drobnych siatek żylnych znikają one dosłownie w oczach. Jest to leczenie atrakcyjne dla kobiet – szybkie, przystępne, bardzo poprawia estetykę i jest niemal bezbolesne. Leczenie prowadzone jest ambulatoryjnie, znieczulenie nie jest potrzebne. Jako metoda nieoperacyjna, skleroterapia jest mniej obciążająca i mniej ryzykowna dla pacjentki. Skleroterapia znana jest także jako obliteracja żylaków, obu nazw używamy wymiennie.

Duże żylaki można zamykać nieoperacyjnie

Duże żylaki także leczymy skleroterapią, stosujemy natomiast modyfikację tej metody – tzw. obliterację piankową. W ten sposób zamykamy żylaki o średnicy nawet ponad centymetra. Piankę stosujemy także w przypadku leczenia żył przeszywających, ukrytych wewnątrz kończyny. Zabieg wykonujemy wtedy pod kontrolą aparatu USG, co zapewnia precyzję i niską urazowość zabiegu. W przypadkach najbardziej zaawansowanych schorzeń nie obędzie się jednak bez radykalnej operacji chirurgicznej.

Bezpieczeństwo leczenia nieoperacyjnego

Jak w każdym leczeniu chirurgicznym, tak i tu mogą występować powikłania, o których trzeba pamiętać. Najczęstszym niepożądanym efektem jest przebarwienie skóry w okolicy zasklepionych żył. Nie niesie to ze sobą następstw zdrowotnych, jednak jest problem estetycznym. Przebarwienia te występują w co najmniej kilku procentach przypadków, mają różny stopień natężenia i ustępują po upływie miesięcy lub lat. Sporadycznie u pacjentek występuje uczulenie na środek obliterujący, wtedy leczenie takie nie jest możliwe. Skleroterapia ma też ograniczenia stosowania - głównym są istniejące u pacjentek choroby układowe, tj. cukrzyca, niektóre rodzaje nadciśnienia. Przeciwwskazaniem jest też zakrzepica żył głębokich, rozległe zakażenia bakteryjne skóry. Metoda nie jest polecana osobom ze znaczną otyłością oraz zaawansowaną cukrzycą. Korzystne jest natomiast to, że metoda pozwala poprowadzić leczenie w mniejszych etapach, co podnosi bezpieczeństwo i pozwala pacjentkom lepiej ocenić skuteczność zabiegów. Skleroterapia jest obecnie metodą leczenia żylaków zalecaną przez polskie oraz międzynarodowe towarzystwa flebologiczne.

Opieka po zabiegu, utrwalanie efektu

Po zabiegu pacjentka od razu wraca do swoich codziennych czynności. Przez miesiąc nie należy opalać się na słońcu czy solarium. Nie należy też podgrzewać nóg w trakcie np. gorących kąpieli czy sauny. W tym okresie wskazane jest także noszenie rajstop uciskowych, które utrwalają i zabezpieczają osiągnięty efekt kosmetyczny. Można stosować preparaty zewnętrzne poprawiające napięcie drobnych naczyń: wyciągi z ogórecznika, kasztanowca itp.


Kilka porad jak uniknąć omawianego leczenia

Warto dbać o zdrowy tryb życia i profilaktykę, największy wpływ na sprawność krążenia w nogach ma właśnie tryb życia. By krew sprawnie przepływała do góry wbrew siłom grawitacji (od stóp ku sercu) musi sprawnie działać pompa mięśniowa, czyli mięśnie łydek. Pamiętajmy zatem o uprawianiu sportu - jeździe na rowerze, pływaniu, czy choćby najzwyklejszym spacerze. Zwróćmy uwagę na obuwie - szpilki o wysokości powyżej 5 cm blokują pracę łydek. Wysokich obcasów powinny unikać osoby dziedzicznie obciążone lub zauważające u siebie pierwsze objawy schorzeń. W pracy warto przejść się kilkukrotnie w ciągu dnia lub napinać mięśnie łydek, w domu zaś stosować tryb życia z nogami uniesionymi ku górze. Ponadto należy unikać bielizny i ubrań nadmiernie zaciskających się w okolicy pachwin i ud. Jeśli zauważamy już pierwsze oznaki schorzeń żylnych, starajmy się nie dopuszczać do dalszego rozwoju schorzenia.

dr Ilona Osadowska, chirurg